به کسی جز توام ایدوست امیدی نبود خوشتر از وعده وصل تو نویدی نبود
جز نگاه تو که هر غمزده را تسکین است شب حرمان مرا نور امیدی نبود
تا بکی بسته بود باب فرج مهدی جان غیر دست تو بر این قفل کلیدی نبود
با تو هر شام بود امت ما را شب قدر بی تو بر ملت ماتم زده عیدی نبود
خود توئی شاهد حال شهداء که آنها را غیر نام تو به لب گفت و شنیدی نبود
خانه ای نیست که ماتمزده داغی نیست کوچه ای نیست که با نام شهیدی نبود
