سلام ، سلامی به گرمی زمین داغ کربلا و سلامی به زیبایی های طبیعت به شما دوستان

باز جمعه ای دیگه ای هم آمد ورفت ولی آقا نیومد نکنه هنوز ما آدمها هنوز خودمون برای ظهور آماده نکردیم دوستان باید برای

تعجیل در ظهورش کاری کرد

 تا کی باید ما گناهان دور اطراف خودمون ببینیم ولی آقا را نبینیم

آقا بیا که از هجر فراقت نگران و پریشان حالیم

خدایا آقام کجاست

سلام دوستان شب همگی بخیر این عکس پسر برادرم که خداوند بعداز دوازده سال چند ماه بهشون داد

 هر جنبش و انقلابی، به یاران و همراهانی نیاز دارد؛ یارانی که ستون‏های انقلاب‏اند و سنگینی آن را بر دوش می‏کشند. سستی و

استواری هر یک از این دو، با سستی و استواری دیگری ارتباطی تنگاتنگ دارد؛ یعنی، هر اندازه حجم بنای انقلاب کمتر باشد،

پایه‏های آن از استحکام کمتری برخوردار خواهد بود و به هر میزان که آن بنا، بلندتر و گسترده‏تر باشد، به ستون‏های محکم‏تری نیاز

خواهد داشت. ما با نگاه به حجم و گستردگی این بنا، می‏توانیم دریابیم بر چه ستون‏هایی افراشته شده است؛ همچنان‏که با تأمّل

در اهداف و غایات آن نیز می‏توانیم، میزان و حجم ابزار و وسایل مورد نیاز و نیز پدیدآورندگان آن‏را گمانه زنیم. 
 

در این نوشتار، به‏دنبال تبیین ویژگی‏های یاوران امام مهدی (ع) و همراهان او هستیم؛ کسانی که در حرکت جهانی او، به مثابه

بازوان نیرومند آن حضرت، در خدمت او و اهداف او هستند.
 

این نوشتار دو نتیجه اساسی در پی خواهد داشت:
 

اوّل این‏که دانستن این ویژگی‏ها، می‏تواند مقیاسی برای محک زدن خود و اهداف خود و معیاری برای فهم میزان قابلیت ما، در

همراهی با حضرت و جهاد در رکاب او باشد. ما همیشه، منتظر رؤیت خورشید بوده‏ایم و شاید فردا، روز موعود باشد! آیا ما خود را

برای آن روز مهیا کرده‏ایم؟ با فهم این ویژگی‏ها، می‏توانیم دریابیم که پای رفتن این راه را داریم یا نه و در آن روز موعود در کنار

حضرتیم یا در مقابل او.
 

ثمره دوم، زمینه سازی برای ظهور است. توضیح این‏که فرا رسیدن روز سراسر مبارک ظهور، بسته به دو عامل اساسی است که

منطقاً، با فقدان هر کدام از آنها، قیام حضرت، بی‏نتیجه خواهد بود:
 

1. وجود زمینه مردمی؛ اگر در مردم، احساس نیاز به امام شکل نگیرد، وقتی او بیاید، قدرش را نخواهند دانست و به راحتی  او را

تنها خواهند گذاشت؛ بلکه شاید علیه او شمشیر نیز بکشند، همان‏گونه که اغلب مردم با پیشوایان معصوم پیشین(ع) چنین کردند.
 

2. فراهم آمدن یاران، همراهان و هم‏رزمانی کارآمد و توان‏مند که با فقدان‏شان، کار حکومت، هدایت و رشد به سامان نخواهد رسید.

دانستن ویژگی‏های یاران حضرت و تلاش در راه کسب آنها، در واقع تلاش برای زمینه سازی ظهور و فرا رسیدن آن روز مبارک است.

در روایات، گرچه از این صفات، به عنوان ویژگی‏های یاران حضرت یاد شده است؛ امّا بدون تردید یکی از پیام‏های این روایات، بر

شمردن شرایط آرمانی یک منتظر است. اهدافی که یک منتظر واقعی باید برای خود ترسیم کند و تمام توان خود را در راه رسیدن به

آنها به‏کار بندد و اوج‏هایی که یک شیعه در تمام قرن‏ها و عصرها باید بدان‏ها چشم دوخته، خود را در مسیر دست یافتن بدان‏ها قرار

دهد.

 به اندازه یک روز برایش آب و غذا ریختند. وقتی می‌خواستند بروند، از پنجره نورگیر یک پرنده پر زد و آمد توی

اتاق، گرفتنش، یک قفس که بیشتر نداشتند. گذاشتنش پیش پرنده‌شان. حالا دیگه پرنده‌شان تنها نبود.

به تنهایی عادت کرده بود، چند ساعت طول کشید تا با تازه وارد جفت و جور شد. تا شب با هم بودند.

عاشقش شد، عاشق اون چشم‌های عسلی‌اش. هوا سرد شد، از همان جایی که جفتش آمده بود، باد

سردی می‌وزید. خودشان را باد کردند تا سردشان نشود، اما هرچه تاریک‌تر می‌شد، هوا هم سردتر می‌شد.

جفتش داشت می‌مُرد. بال‌هایش را باز کرد، جفتش را بغل کرد. احساس آرامش کردند. جفتش آهسته

آهسته خوابش برد. صبح که شد این بار جفتش تنها مانده بود. روی تخم کوچکی نشست. «حیف که

جوجه‌ام پدری بالای سرش نیست.»

برگرفته از روز نامه کیهان