شدّت فتنه ها و کثرت ابتلائات و فزونى مشاکل و انحرافات در دوره غیبت حضرت مهدى(علیه السلام)، اقتضا مىکند که ایمان آوردگان و پیروان ولایت همواره بر حذر بوده، و نسبت به عقیده و عمل خویش مراقبت بیشترى داشته باشند. در این باب، نکاتى چند از کلام معصومین سلام اللّهعلیهم، دقت و تعمّق بیشترى مىطلبد:

الف) تمسک به ریسمان ولایت:

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

«یأتى على النّاس زمان یغیب عنهم امامهم»، زمانى بر مردم فرا رسد که پیشواى شان غایب گردد.

زراره پرسید: در آن زمان مردم چه کنند؟ فرمود:

«یتمسّکون بالأمر الذى هم علیه حتّى یتبیّن لهم»، به همان امر ولایتى که دارند چنگ زنند، تا بر ایشان تبیین شود.

و در کلامى دیگر فرمود: «طوبى لشیعتنا المتمسکین بحبلنا فى غیبة قائمنا».

خوشا به حال شیعیان ما ! آنان که در زمان غیبت قائم ما به ریسمان ولایت ما تمسک مىجویند.

راستى در آن زمان که امام و پیشواى مردم، در دسترس آنان نباشد و دامهاى شیطان براى جدا کردن آنان از ولایت اهلبیت (علیهم السلام) که همان صراط مستقیم خداست، در همه جا پراکنده شده باشد، چه وسیلهاى مطمئنتر از «حبل ولایت» مىتوان یافت که بتواند از «افتادن به چاه ضلالت» و «گرفتار شدن به دام انحراف» جلوگیرى کند؟!

ب) تمسک به تقوى:

امام صادق (علیه السلام) فرمود: «إن لصاحب هذا الامر غیبةً فلیتّق اللّه عبدٌ و لیتمسّک بدینه».

«به یقین صاحب این امر را غیبتى هست، پس هر بندهاى باید به تقواى الهى روى آورد و به دینش چنگ زند.»

همین تقواست که روشن بینى و رزق بىحساب و گشایش الهى را نصیب انسان مىسازد، و همین تقواست که در لحظههاى خوف و خطر دل را آرامش مىدهد، و همین تقواست که در دوران فتنه خیز غیبت، مایه رستگارى انسانهاست.

ج) طلب معرفت:

زراره گوید: به امام صادق(علیه السلام) عرض کردم اگر زمان غیبت فرزندت مهدى (علیه السلام) را درک کردم چه کنم؟

فرمود: این دعا را بخوان; «اللّهم عرّفنى نفسک، فانّک إن لم تعرّفنى نفسک لم اعرف رسولک، اللّهم عرّفنى رسولک فانّک إن لم تعرّفنى رسولک لم اعرف حجّتک اللّهم عرّفنى حجّتک فانّک إن لم تعرّفنى حجّتک ضللت عن دینى».

«خدایا خودت را به من بشناسان که اگر تو خودت را به من نشناسانى، پیامبرت را نتوانم شناخت. خدایا پیامبرت را به من بشناسان که اگر تو پیامبرت را به من نشناسانى، حجّتت را نتوانم شناخت. خدایا حجت خود را به من بشناسان که اگر تو حجّتت را به من نشناسانى از دینم گمراه خواهم شد.»

1 ـ معرفتها را از خدا باید طلبید.

2 ـ شناخت پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) تابع شناخت خدا، و شناخت حجّت متفرّع برشناخت پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) است.

3 ـ اگرچه بدون شناخت خدا و پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم)، شناخت حجّت ممکن نیست، امّا گمراهى از دین در اثر عدم شناخت حجّت لازم مىآید.

به عبارت دیگر، عدم گمراهى از دین، بدون شناخت حجّت، تضمین نمىشود.

وبدیهى است که هردعایى، تنها پشتوانه حرکت به حساب مىآید، اصل دعاء ابراز نیاز درونى و طلب تأیید الهى، در حرکت بیرونى است.

نیاز به معرفت که احساس شد و حرکت براى کسب معارف که توسط بنده آغاز گردید. اگر دل با خدا باشد و گام در راه او قرار گیرد وصول به معرفت تضمین شده است.

«قل ما یعبؤ بکم ربّى لولا دعاؤکم».

«بگو اگر دعاى شما نباشد، پروردگار من به شما عنایتى نکند.»

هـ ) تقیّه به عنوان سلاح مقاومت:

امام رضا (علیه السلام) فرمود: «لا دین لمن لاورع له، و لا ایمان لمن لاتقیّة له إن اکرمکم عند اللّه أعملکم بالتّقیّة فقیل له: یابن رسول اللّه إلى متى؟ قال: إلى یوم الوقت المعلوم، و هو یوم خروج قائمنا اهل البیت.»

«کسى که از گناه نپرهیزد، دین ندارد و کسى که تقیّه نداشته باشد، ایمان ندارد همانا گرامىترین شما نزد خدا، کسى است که به تقیّه بیشتر و بهتر عمل کند.»

گفته شد: اى فرزند رسول خدا تا کى؟

فرمود: «تا روز «وقت معلوم» که همان روز ظهور و زمان قیام قائم ما اهلبیت است.

«تقیّه» هرگز به معناى «دم فروبستن» و «بىتفاوت ماندن» و بنا به «مصلحت اصطلاحى» رفتار کردن و «نان به نرخ روز خوردن» نیست.

«تقیّه» هرگز به معناى «دست کشیدن از آرمانها» و همراه شدن با هرکس و ناکس نیست. تقیّهاى که از وظایف شیعیان در دوران غیبت حضرت مهدى(علیه السلام) شمرده شده و ارزشى هم سنگ با «تقوى» دارد وعدم رعایتش مساوى «با بىایمانى» شمرده شده، نوعى سلاح مقاومت است.

آقا جان سالی که گذشت با هر خوبی و بدی رفت سالی که باز نیامدنت را دیدیم ، سالی که با آنهمه گنه که میکردیم ولی باصدای بلند فریاد میزدیم اللهم عجل لولیک الفرج

آره آقا جان میدونم میدیدیم که دارم گناه میکنم و هی گریان  میشدی برای ما و استغفار میکردی ولی دیگه میخوام بهت قسمت میدم بحق اون کسایی که وقتی هر کسی صدات برنه بحق اون کارش را راه میندازی حالا منم بحق اون قسمت میدم فقط یک نظر به ما کن یک نظر.....

آقا جان نائبت سال جدید به نام جهاد اقتصادی نام نهاد که اقتصاد ما هر چه بیشتر اسلامی تر شود تا لقمه حلال به بدن ما بیاید چون اقتصادی ما با رشوه و کلاه برداری و..... با پولهای حلال دیگران جمع بشود اثر وضعی پیدا خواهد که باید ببینیم در کشوری که بنام اسلامی هست باید فساد و تبعیض مشاهده کرد که یکی باید اینهمه ثروت ولی دیگری نان شب نداشته باشه .

آره عزیزانی که داری این مطلب میخونی جهاد اقتصادی یعنی اگر کسی خمس نداده تا حالا بره خمس بده ، زکات نداده زکات بده تا کی باید پولها را جمع کرد .

آقای من به ما توفیق بده که اقتصاد ما اسلامی بشه و سرمایه را بجایش ودر راه خدا مصرف کرد .

دوستان سلام میخوام خبری بهتون بدم من مدتی پیش قرار بود بخاطر یک سری مشکلاتی همسرم از خودم با یک بچه سه ساله به اسم مهدی آقا از خودم جدا کنم ولی بعد از کمی تأمل و استغاثه به خدا و اهلبیت (ع) الاالخصوص امام زمان(عج) دوباره برگشتیم سر زندگی خودمون خب غرض از این داستان نه اینکه بخوام بگم اخلاص دارم خیر این حرفها نیست فقط میخوام بگم اگر خودمون بشیم قاضی خودمون برای مشکلات وضربه های زندگی روزمره زندگی میبینیم اولین حکم علیه خودمون باشد بعد دیگران.

چشم به راه سپیده‌ایم،
صبح روشن عدالت،
وعده‌گاه منتظران قسط مهدوی.
در انتظار دمیدن صبحی هستیم خجسته و نورانی، که سیمای صاحب زمان و زمین و منجی انسان و مبیّن دین از ((افق انتظار)) سر برآورد و انیس دل‌های خسته و مرهم جان‌های سوخته گردد.
او که امام عدل و پیشوای قسط است، اکنون در عصر غیبت، با ((حضور غایبانه))‌اش سراسر زمین و زمان را آکنده است و نام و یادش نیروبخش دل‌هاست.
کدام اشک شوق و سوز دل است که نشان از آن یادگار علی و فاطمه‌(علیهما‌السلام) ندارد؟!
کدام مجلس و محفل عارفانه، بی‌یاد او سر می‌گیرد؟!
امروز، جهان تشنة زلال عدالت مهدوی است.
خورشید جمال او، هر چند در پس پردة غیبت است، روشنای جان و جهان است.
عطر یادش، مشام جان را معطر می‌کند. شوق انتظارش، چراغ امید را در شبستان تاریک تاریخ بر می‌افروزد. نوید آمدنش، به امّت‌های مظلوم و توده‌های دربند، جرأتِ فریاد و توانِ مبارزه و شجاعتِ پنجه‌افکندن در پنجه‌های طواغیت می‌بخشد.
او نه تنها ((مهدی شیعه)) و ((مهدی اسلام)) که ((مهدی بشریّت)) است.
وقتی ندای ((جاءالحق)) از آفاق ظهور و حضور سر دهد، آن روز دیدنی است.
آن روز، آوای گرم جبهة ایمان، شنیدنی است.
امروز، دلباختگانش، شوق دیدار دارند و دلسوختگانش، داغ انتظار.
آن عزیز موعود، وعدة سر به مُهر الهی است؛ روشنای شب‌های تار و صفابخش روزهای انتظار.
نام شیرین ((اباصالح))، حلاوت بخش کام‌ها و حیات بخش قلب‌هاست و ((نسیم عدل)) را در رواق دل‌ها می‌افشاند و ((قسط و عدل)) را همچون روحی جاری در همة عصرها و دوران‌ها می‌گسترد.
امروز، نگاهمان را فرش راهش کرده‌ایم، چشمانمان را به افق دوخته‌ایم، تا مگر آن تک‌سوار از گرد راه برسد و خاک قدومش را توتیای چشم‌های خویش سازیم.
خدا را شکر! به پیشوایی معتقدیم که خط روشن ایمان را ترسیم می‌کند و جبهة گستردة عدالت را می‌گشاید و دادخواه انسان می‌گردد.
وارث زمین است و امام زمان.
شبیه‌ترین افراد به پیامبر در سیرت و صورت و شمایل، و هم‌نام و هم‌کنیة او که چیزی از ویژگی‌هایش در ابهام نیست؛ واضح و گویا و شفّاف و روشن.
خدا را سپاس! امّتی داریم ((مهدوی))؛ یعنی مهدی‌شناس، مهدی‌باور، مهدی دوست، مهدی‌طلب و مهدی‌مرام.
به آینده‌ای چشم دوخته‌ایم، گرم و سبز و روشن و خرّم.
به پیشوایی دل سپرده‌ایم از نسل امامان حق و عدل و از تبار رسول حرّیت و آزادگی و داد. به موعودی دلخوشیم که نامش حتّی یأس و دلمردگی را می‌میراند و به زانوهایمان توان ایستادن می‌بخشد و مشت‌هایمان را در برابر استکبار، فراز می‌آورد و خشم‌هایمان را بر ضدّ طاغوت‌ها بر می‌انگیزد و کینة جبّاران ستمگر را در دشت سینه‌ها می‌افشاند.
امروز میلیون‌ها انسان در سطح جهان، چشم به راه ((روز نجات))‌اند،
تا وعدة انبیا تحقّق یابد،
تا بشارت‌های پیامبران به ظهور رسد؛ ((الّذی وعد الله به الأمم...))،
تا ((حکومت واحد جهانی)) بر پایه‌های ((قسط و عدل)) بر پا شود.
بی‌شک، روزی این انتظار به سر خواهد آمد.
آن‌که ((موعود امم)) و ((قائم آل محمد)) است، به نجات جهانیان خواهد آمد.
روزی خواهد رسید که نداهای ((أین بقیّة‌الله)) را پاسخی چون ((جاءالحق)) خواهد رسید.
یاران او نیز، که در رکابش سر و جان می‌بازند و مطیع فرمان اویند، ویژگی‌های خود او را دارند: مهربان بر مؤمنان، سخت‌گیر بر کافران و منافقان، عدالت‌گستر، ساده‌زیست، پرتلاش، جوان‌دل، زاهدان شب و شیران روز، آهنین اراده و قوی دل.
وقتی ظهور کند، اسلام را از غربت نجات می‌دهد؛ احکام قرآن را پیاده می‌کند؛ با انحرافات،‌ بدعت‌ها، تحریف‌ها، تزویرها، تبعیض‌ها و ستم‌ها مبارزه‌ای سخت و بی‌امان خواهد داشت و عطر عدالتش به همة خانه‌ها خواهد رسید.
این‌ها نویدهایی است که پیشوایان آسمانی به ما داده‌اند.
ما به ((آیندة بشر)) امیدواریم و به سرنوشت‌ نهایی انسان‌ها خوش‌بین.
در انتظار طلوعی نشسته‌ایم که جهان را زیر بال عدالت و رحمت خویش بگیرد.
و امیدوار به ظهوری ایستاده‌ایم که دنیا را از چنگ ابرقدرت‌ها برهاند و بر ساحل امن و امانِ دین بنشاند.
سلام بر آن یوسف غایب از نظر ((که صد قافله دل همره اوست)).
سلام بر مهدی فاطمه، بهار دل‌ها، امید انسان‌ها و ((ذخیرة الله)) برای تجلّی نور حق بر پیشانی زمان و گسترة زمین... . سلام بر آن ((عدالت موعود)).

سلام دوست عزیز نمیخوام نصیحت کنم ،نمیخوام هم روضه بخونم ،نمیخوام هم سرتون درد بیارم ولی میخوام بگم این جمعه هم رفت ولی یوسف زهرا نیامد نمیدونم سر این تأخیر در فرج چیه شاید خود آقا به خدا گفته بزار توغریبی بمونم این بنده هات مرا نمیخوان خدا خودت ببین اینا هر کسی به فکر کار خودش نزار برم وگرنه مثل اجدادم غریبانه به شهادت میرسم یا شاید آقا خواسته دیرتر بیاد اونایی که از قافله منتظرین ظهور جا مانده اند خودشون برسونند اینجا باید گفت خدایا آن یاور مظلومین هر کجاست به سلامت باد و سلام  و درود همه عاشاق را به ساحت مقدسش برسان.خدایا همه بنده هات توفیق اشک و آه در نیامدن آقا بده.